La música sino los es el que más es el gran refugio del alma. Esas motxilas de la nostalgia con sus pesos y volumenes variables, en ocasiones son mitigadas por esas melodias, que en cada camita donde estemos nos impunsan a cada paso. este 21, tan atípico, nos piden que cantemos, un GERNIKAKO ARBOLA, TXORIA TXORI e IKUSI MENDIZALEAK,un repertorio que nos representa en mayor medida. Cantado lo pedido, un paso más, esas canciones y tenemos ,,,,, donde el reclamo se hace transparente:
MUGA GAINETIK |
ABERRIAREN MUGAK |
Müga gainetik Euskal Herrian Müga bestaldetik Euskal Herrian Nun da ordin Frantzia? Nun da España??? Mügatik bi aldetan beit´Euskal Herria. Barda izan nizala bestala Irunean ezpenakin española euskaraz mintzatü nintzala Bai eta euskaldünen artean Eder da algar kunprenitzia. Müga gainetik Euskal Herrian Müga bestaldetik Euskal Herrian Nun da ordin Frantzia? Nun da España??? Mügatik bi aldetan beit´Euskal Herria. Barda izan nizala bestala Baionan Mikel´ek etzakian Frantzesa ordin euskaraz mintzatü da bai eta euskaldünen artean eder da algar kunprenitzia. |
Nire aberria Lurra bezain zaharra da Baina ez da lurra bakarrik, Haizeak bezala inguratzen nau eta Lotzen, askatzen nauelarik. Nire aberria suaren antzekoa da Beti bera, berria beti Epeltzen nau kanpoan hotz dagoenean Ta erretzen ere badaki. Aberriaren mugak, euskararenak, Gure baitan daude gehienak, Euskara zabalduaz lau haizeetara Zabalago egiten gara. Nire aberria harrizko herria da, Hitzezkoa eta hitzekoa, Altzairuzko txakolin, ardo zurezkoa Eta hondar anonimoa. Nire aberria burdin bihurria da Oroimenean arindua Itsaslaminen baten herdoilezko kantu Etorkizunez fosildua. Aberriaren mugak, euskararenak, Gure baitan daude gehienak, Euskara zabalduaz lau haizeetara Zabalago egiten gara.
|
Siempre los años, tienen 365 días, podemos hacer enfasis en algunos, pero si solo nos acordamos de algunas cosas un día al año, los sueños cada vez, serán más sueños!
AITOR ALAVA
0 comentarios:
Publicar un comentario